In de afgelopen maanden heeft de in 2012 opgerichte Summer Foundation haar eerste stappen gezet. De stichting zet zich in voor een samenleving waarin ieder mens zich in vrijheid kan ontwikkelen; in gelijkheid kan meedenken, spreken en besluiten over alle afspraken, regels en wetten die tussen hem en anderen gelden en in solidariteit zijn deel ontvangt van al datgene wat mens en aarde voortbrengen en daaraan ook in solidariteit zijn bijdrage toevoegt.

Het gesprek over het onderwijs naar aanleiding van de ‘Amarantis-affaire’ is nog niet voorbij.

Gisteren beschreef Jan Folkert Deinum in De Volkskrant de praktijk van bijna een eeuw onderwijs waarbij scholen “in het hart van de samenleving” stonden. Het was de tijd waarin schoolbesturen werden bevolkt door betrokken ouders die over de tijd en de bekwaamheid beschikten om hun bijdrage te leveren aan hun lokale onderwijs.

Aan deze praktijk kwam een einde door druk van de overheid. Die leidde tot scholengemeenschappen en megascholen in het middelbaar onderwijs en tot fuserende basisscholen. De vrijwillige bestuurders verdwenen en maakten plaats voor de ‘professionals’. Maar professionals kosten geld en dat leidde weer tot verdere schaalvergroting – en zo voort… “Maak kleinschaligheid mogelijk, geef het onderwijs terug aan de samenleving en laat idealisme en betrokkenheid weer spreken”, zo besluit Deinum zijn betoog.

Politiek en media hebben het er maar weer druk mee: het rapport over de gang van zaken van scholengroep Amarantis waar prestige, financiële problemen, lease-auto’s, onkostendeclaraties en aanverwante aangelegenheden het zicht op waar het echt om ging vertroebelden.
Waar ging het dan echt om?
Om de leerlingen en het onderwijs, mogen we hopen.

Driegonaalredactrice Liesbeth Takken exposeert in Galerie De Oude Apotheek (Houtmarkt 73, Zutphen). In het laatste nummer van Driegonaal waren meerdere foto’s van haar werk te zien, zoals overigens ook in het nummer dat op dit moment in voorbereiding is.

De expositie Wintertijd in De Oude Apotheek toont beelden van Christine Maris en tekeningen van Liesbeth Takken. Op donderdag tot en met zondag (12-17 uur) kunt u van 29 november tot en met 13 januari a.s. in De Oude Apotheek, in het centrum van Zutphen, terecht.

Zo af en toe laait er in Nederland een discussie op die ook ergens over gaat. Zoals in de afgelopen dagen de discussie rondom de invoering van het elektronisch patiëntendossier, voorheen EPD geheten maar nu Landelijk Schakelpunt genoemd.
Discussies kunnen om twee redenen interessant zijn: vanwege de uitgewisselde argumenten én vanwege de manier waarop de discussie zelf gevoerd wordt.
De discussie over het Landelijk Schakelpunt is vooral om de tweede reden interessant.

Het nieuws buitelt over je heen als een woeste waterval en het komt van alle kanten tegelijk. Heel even, het hoofd net boven water, drijft er een nieuwsitem langs waaraan je je wilt vastklampen maar een volgende golf werpt je weer ver weg en alle houvast is verdwenen. Wie blijft in het moderne geweld van de media nog overeind?

Zo beluisterde ik gisteren het bericht dat de ledenraad van TON (Trots op Nederland) besloten heeft niet te fuseren met de partij van Hero Brinkman, de Onafhankelijke Burgerpartij. En dat nog wel terwijl beide partijen dachten samen “het gapende gat op rechts” te kunnen vullen. Hoe moet het nu verder met dat gat?